Ajatollah Ali Sistani: Podróżnik powinien zmiejszać liczbę Rakatów w modlitwach Zuhr, Asr oraz Isza, a konkretnie powinien wykonywać dwa Rakaty zamiast czterech, w zależności od następujących warunków (modlitwa skrócona nazywa się Qasr):
Pierwszy warunek: jego podróż nie jest krótsza niż 8 farsakhów (szariacki Farsakh to miara odległości wynosząca około 5 i pół kilometra. W przeliczeniu na mile, 8 farsakhów to około 28 mil). Jeśli łącznie podróż w obydwie strony wynosi 8 farsakhów, podróżnik powinien skracać modlitwy, nawet jeśli podróż w jedną ze stron wynosi mniej niż 4 farsakh.
Drugi warunek: w czasie rozpoczęcia podróży podróżnik musi mieć zamiar przebycia 8 farsakhów. Jeśli ma zamiar podróżować mniej niż 8 farsakh, po dotarciu na miejsce postanawia jednak udać się dalej i przekracza granicę 8 farsakh, musi wykonać pełne modlitwy. Jeśli jednak po dotarciu do tego punktu ma zamiar podróżować dalsze 8 farsakhów, lub też 4 farsakh w jedną stronę i w 4 farsakh z powrotem, lub też postanawia w tym momencie udać się w miejsce gdzie ma zamiar pozostać do 10 dni, wtedy powinien skracać modlitwy.
Trzeci warunek: podróżnik nie powinien zmieniać zdania po drodze. Jeśli zmieni zdanie lub też nie jest pewien co do przebycia 4 farsakh, powinien wykonać pełne modlitwy.
Czwarty warunek: podróżnik nie może po drodze, zanim przebędzie 8 farsakh, przejeżdżać przez swoje miejsce zamieszkania by się w nim zatrzymać ani też zatrzymać się gdzieś przez 10 dni lub więcej. Osoba, która ma zamiar przejeżdżać przez swoje miejsce zamieszkania by się w nim zatrzymać lub zatrzymać się gdzieś przez 10 dni lub więcej zanim przebędzie 8 farsakh, musi wykonać pełne modlitwy.
Piąty warunek: cel podróży nie może być haraam. Jeśli więc ktoś podróżuje w celu popełnienia czynu niedozwolonego, na przykład dokonania kradzieży, nie może skracać modlitwy.
Szósty warunek: podróżnik nie jest nomadem prowadzącym podróżniczy tryb życia. Podczas takich podróży nomad musi wykonywać pełne modlitwy.
Siódmy warunek: podróżowanie nie może być jego zawodem, jak w przypadku kierowców czy żeglarzy. Do tej kategorii zaliczają się także osoby, które ze względu na pracę czy studia podróżują codziennie lub co drugi dzień.
Podróż zaczyna się liczyć od granicy „tarachchus” a więc od miejsca, w którym mieszkańcy danego miasta nie widzą podróżnika lub w którym stoi znak wyznaczający granice miasta.